معاهده جهانی برای پسماند پلاستیک ایجاد می‌شود؟

برخی از شرکت‌ها و گروه‌های مالی بزرگ دنیا از احتمال ایجاد یک معاهده جهانی با هدف پایان دادن به زباله‌های پلاستیکی سخن به میان آورده‌اند.

آن‌ها معتقدند یک معاهده جهانی برای سازماندهی پسماندهای پلاستیک می‌تواند به جذب سرمایه‌گذاری برای مقابله با زباله‌ها و چالش‌های زیست محیطی کمک کند.

مذاکرات در مورد این معاهده قرار است از ۲۸ فوریه در کنفرانس محیط زیستی سازمان ملل متحد در کنیا آغاز شود، در عین حال صندوق‌های سرمایه گذاری اجتماعی با حمایت صنعت پلاستیک، مانند AEPW و Circulate Capital، استدلال می‌کنند که این معاهده می‌تواند سیاست‌های جدید دولت را در سرتاسر جهان به اجرا بگذارد که باعث سبزتر شدن زمین و سرمایه‌گذاری بادوام‌تر می شود.

آنها می‌گویند که در حال حاضر چالش‌های دلار و سنت وجود دارد که توجیه سرمایه گذاران را برای صرف هزینه برای مدیریت زباله و بازیافت دشوارتر می‌کند.

الن مارتین، مدیر یک موسسه مالی می‌گوید نوسانات بازار، نبود بودجه برای سیستم‌های مدیریت ضایعات در سراسر جهان و قطع ارتباط بین تقاضا برای محتوای بازیافتی و عرضه موجود، شرایط بسیار چالش‌برانگیزی را ایجاد می‌کند.

به گفته او همه این عوامل با هم ترکیب می‌شوند تا خطر بیشتری ایجاد کنند و این موضوع واقعا تعدادی از سرمایه‌گذاران را می‌ترساند. من فکر می‌کنم سیاست نقش مهمی در کاهش ریسک و باز کردن قفل سرمایه‌گذاری دارد.

در همین راستا فشار برای توافق با اعلامیه مشترک اواخر ۱۱ فوریه از سوی ایالات متحده و فرانسه، که خواستار معاهده‌ای بود که «چرخه کامل بقای پلاستیک‌ها را مورد توجه قرار دهد»، افزایش یافت.

گروه‌های محیطی زیستی، این ادییات جدید را ستایش کردند و معتقدند که این موضوع نشان‌دهنده تعهد قوی‌تر دولت ایالات متحده نسبت به آن چیزی است که معاهده می‌تواند پوشش دهد.

وزیر امور خارجه ایالات متحده ایده معاهده پلاستیک را طی یک سخنرانی در ماه نوامبر تایید کرده بود.

در بیانیه ۱۱ فوریه نیز از سوی گروه های محیط زیست، کانادا و کره جنوبی طی نشست اقیانوسی این هفته، با زبانی مشابه موافقت شد.

جان هوسوار، مدیر کمپین اقیانوسی صلح سبز ایالات متحده آمریکا، گفت: اینکه دولت ایالات متحده به سمت این عقیده تغییر موضع داده، بسیار دلگرم کننده است.

صندوقی ۱۰۶ میلیون دلاری برای سرمایه‌گذاری در مدیریت زباله در آسیا راه‌اندازی شده است.

ماه گذشته ۷۰ شرکت مالی، شرکت محصولات مصرفی و چند سازنده بسته‌بندی پلاستیکی در یک فراخوان عمومی به معاهده جهانی پلاستیک پیوستند.

سرمایه گذاران نهادی می‌خواهند خطرات مالی ناشی از آلودگی پلاستیکی را در پرتفوی خود کاهش دهند.

گروه‌های سرمایه‌گذاری همگی در یک وبینار در ۱۰ فوریه صحبت کردند و مکانیسم‌های مالی را بررسی کردند، آن‌ها به این نتیجه رسیدند که معاهده پلاستیک می‌تواند برای به دست آوردن پول بیشتر برای رسیدگی به این چالش‌ها موثر باشد.

آرتور ون مانسوولت، کارشناس ارشد تعامل آچمیا، گفت: شرکت‌های بسته‌بندی و شرکت‌های پتروشیمی می‌گویند که اگر مقررات و قوانین تغییر نکند، برای آنها سخت‌تر خواهد بود که در مورد سرمایه‌گذاری در راه‌حل‌های جدید اقدام کنند.

او گفت: تا زمانی که کسب و کار معمول، ارزان‌تر از راه حل‌های پایدار است، واقعا نمی‌توان راه حل‌های بالقوه خود را در مقیاس بزرگ ارائه دهند.” به همین دلیل است که بسیاری از مشاغل از این تجارت حمایت می‌کنند و خواستار یک چارچوب جهانی و هماهنگ هستند.”

یکی از مدیران اجرایی «اتحاد برای پایان دادن به زبالههای پلاستیکی»، با سرمایه‌گذاری ۱٫۵ میلیارد دلاری موافقت کرد چرا که یک معاهده می‌تواند سیاست‌ها و قوانین را در سراسر جهان برای سرمایه‌گذاری جذاب‌تر کند.

نیکلاس کولش، معاون پروژه های AEPW گفت: «یک معاهده با ساختار مناسب در مورد زباله‌های دریایی و آلودگی پلاستیک می‌تواند به بسیج سرمایه و تسریع نوآوری و توسعه و استقرار راه حل‌ها کمک کند.

کولش گفت: یک معاهده جهانی واقعاً می‌تواند مزایای هماهنگ کردن چارچوب‌های سیاست در سراسر جهان را فراهم کند، که همانطور که می‌دانیم امروز بسیار پراکنده هستند.

مکانیسم‌های تامین مالی

هنوز مشخص نیست که مذاکرات معاهده پلاستیک چه جهتی می‌تواند داشته باشد، اما وبیناری که توسط دولت نروژ سازماندهی شده بود، مکانیسم‌های مالی بالقوه‌ای را بررسی کرد که این توافق می‌تواند از آن استفاده کند.

این وبینار شامل یک سخنران از تسهیلات جهانی محیط زیست، به عنوان یک نهاد چند ملیتی بود که برنامه‌های سرمایه‌گذاری حاصل از سایر معاهدات، از جمله موافقتنامه‌های آب و هوایی، کنوانسیون استکهلم و کنوانسیون تنوع زیستی را هماهنگ کرده است.

شورای نوردیک، گروهی از دولت‌های اسکاندیناوی، همچنین گزارشی درباره مکانیسم‌های مالی در ارتباط با وبینار منتشر کرد.

پر اولوف بوش، محقق اندیشکده اقلیم ادلفی مستقر در برلین، گفت که معاهده برای ارسال سیگنال‌های قوی به بازار به منظور تشویق سرمایه‌گذاری مهم است.

بوش گفت: اگر هیچ کس نداند این انتقال در چه جهت و با چه سرعتی توسعه خواهد یافت، در آن صورت شانس و همچنین انتظارات کمتر از سیگنال روشن است. این مهم است که سیگنال قوی‌تری وجود داشته باشد که ما به سمت اقتصاد چرخشی پلاستیکی حرکت خواهیم کرد. جهت‌گیری باید توسط سیاستگذاران انجام شود.

او گفت که گزینه های یک معاهده می‌تواند شامل اهداف بازیافت، ایجاد سقف تولید برای رزین خام و مالیات جهانی بر تولید پلاستیک باشد.

توافق در سال ۲۰۲۱ در مورد حداقل مالیات جهانی شرکت‌ها نشان می‌دهد که مذاکره برای توافق بر سر مالیات پلاستیک “کاملا غیرممکن” نیست و می‌توان به مکانیسم‌های بین‌المللی دیگری که از صنعت پول جمع‌آوری می‌کند، مانند صندوق جبران آلودگی نفت اشاره کرد.

اما او گفت از آنجایی که سال‌ها طول کشید تا بر سر حداقل مالیات شرکتی در سراسر جهان به توافق رسید، مذاکره کنندگان معاهده پلاستیک بهتر است به جای صرف ۲۰ سال برای مذاکره بر روی مالیات جهانی، به ابزارهای دیگر نگاه کنند.

او گفت: «به نظر من، بهتر است با اهداف تولید پلاستیک خام و اهداف بازیافت شروع کنیم، زیرا سیگنال‌هایی به بازارها و بازیگران می‌دهد که باید در مسیر دیگری حرکت کنند، به سمت اقتصاد چرخشی‌تر و پایدارتر پلاستیک».

بوش استدلال می‌کند که تمرکز بر راه‌حل‌هایی فراتر از مدیریت ضایعات مهم است، زیرا ساخت سیستم‌های جمع‌آوری با سرعت کافی برای همگام شدن با رشد مورد انتظار در زباله‌های پلاستیکی امکان‌پذیر نخواهد بود.

او گفت: «حتی اگر ما پول زیادی سرمایه‌گذاری کنیم و اتحاد برای پایان دادن به زباله‌های پلاستیکی به توزیع این پول و یافتن فناوری‌های مؤثر کمک کند، در آینده نمی‌توانیم تمام زباله‌های پلاستیکی تولید شده را مدیریت کنیم.» اگر به پیش‌بینی‌ها برای ۲۰ یا ۳۰ سال آینده فکر کنید، چهار برابر می‌شود و من نمی‌دانم سرمایه‌گذاری‌های بازیگران خصوصی یا دولتی چگونه می‌تواند به این سرعت برسد.»

منبع: plasticnews